31.03.2018 09:54 | Źródło: Wikpedia, Dla Was info,

Skomentuj jako pierwszy!

Tradycja Święcenia pokarmu w Wielką Sobotę

Zwyczaj święcenia pokarmów z okazji Wielkiej Nocy sięga VII wieku; z chlebem i jajkami odnotowane od XII wieku. I właśnie około XII wieku zwyczaj ten przywędrował do Polski.
Pierwotnie pokarmy święcono w domach. W późniejszym czasie na powietrzu, pod krzyżami lub na placach. W XVIII wieku święcenie przeniesiono do świątyń.

• Początkowo święcono tylko chlebową figurkę baranka. Potem dodawano kolejne przetwory np. ser, masło, ryby, olej, pokarmy mięsne, ciasto i wino .Zestaw pokarmów zmieniał się, zmniejszano ich ilość, aż pozostało tylko siedem:
• chleb -  podstawowy pokarm, który dla chrześcijan jest najważniejszym symbolem, przedstawiającym ciało Chrystusa , gwarantuje pomyślność i dobrobyt
• jajko –zapewnia płodność , jest symbolem życia
• sól - jest symbolem prostoty życia, samego sedna istnienia, sił moralnych i duchowych, oczyszczenia oraz prawdy.
• ser - oznaka harmonii między człowiekiem a siłami przyrody,
• chrzan – symbolizuje siłę , tężyznę fizyczną i zdrowie. Wierzono, że zapobiega nieszczęściom i obezwładnia złe moce, więc dodano go do święconki, by zapewnić pokój w życiu rodzinnym.
• wędliny - miały zapewnić zdrowie , płodność i dostatek
• ciasto -  ( najlepiej drożdżowa baba ) jest symbolem umiejętności i doskonałości.

Koszyczek przykrywamy białą serwetką i ozdabiamy gałązkami bukszpanu.  Przed śniadaniem wielkanocnym dzielimy się święconymi pokarmami, składając sobie życzenia, z nadzieją na błogosławieństwo, dostatek i zdrowie dla całej rodziny.