Ełczanka Klaudia Gołaszewska i Marek Grodzicki – wicemistrzami w światowym konkursie architektonicznym

EVolo Skyscraper Competition to znany międzynarodowy konkurs architektoniczny, którego celem jest wyłonienie najciekawszych wizji wieżowców przyszłości. To koncepcje utopijne, ale odpowiadające na wyzwania przyszłości, mające pobudzać debatę, inspirować, pokazywać, że architektura może powstawać też jako odpowiedź na światowe problemy.

W tego rocznej edycji konkursu wzięło udział 478 projektów w śród których znalazł się projekt ełczanki Klaudia Gołaszewska i Marek Grodzicki, którzy zajęli 2 miejsce. 

Klaudia Gołaszewska i Marek Grodzicki z Wydziału Architektury Politechniki Poznańskiej zaprojektowali Airscraper — wieżowiec dla Pekinu, który nazywali „miejską supertkanką”, który ma być tzw. maszyną przetrwania.

Ich wizja jest odpowiedzią na trapiący Polskę problem smogu i zanieczyszczenia powietrza. Architekci stworzyli bowiem projekt wieżowców, które potrafią oczyszczać powietrze, usuwać z niego szkodliwe substancje i pyły. Poza tą niezwykle potrzebną funkcją wieżowce miałyby pełnić tradycyjne funkcje mieszkalne czy biurowe.

Jak mówią młodzi projektanci w wywiadzie dla portalu miasto-gazeta.pl "ideą naszego wysokościowca było oczyszczenie powietrza w Pekinie. "Nasz projekt porusza temat zanieczyszczenia powietrza oraz niekontrolowanego rozrostu miast, rozwiązuje problemy dzisiejszego świata" mówi Klaudia Gołaszewska. "Airscraper to naturalny wynik naszych zainteresowań. Projekt został przygotowany podczas zimowego semestru w Stuttgart ITKE Institute pod nadzorem wspaniałego prowadzącego Sama Saffariana i Jana Knippersa. Przez rok razem z Markiem odbyliśmy staż w renomowanym biurze architektonicznym SOM w Chicago (autorzy Burj Khalifa, One World Trade Center), w którym pracowaliśmy nad wieżowcami w USA, Chinach i Australii, a nasz niezwykle rozwijający staż zwieńczyliśmy podróżą dookoła Stanów, skąd czerpaliśmy tylko więcej i więcej inspiracji".

O młodych Polakach pisały już takie dzienniki jak brytyjski The Sun, Daily Mail oraz wiele magazynów branżowych w Polsce i na świecie. Nagrodą ma być także publikacja w The New York Times.

Wieżowiec ma 800-metrów wysokości i 60 metrów średnicy. Może w niej zamieszkać 7500 osób, co odpowiada 3 km kw. rozproszonej dzielnicy mieszkaniowej. Tak wysokie obiekty będą następstwem wzrostu populacji Pekinu (szacuje się, że w ciągu najbliższych lat wzrośnie ona o 15%). W środku znajdować się będą mieszkania, obiekty rekreacyjne, edukacyjne, handlowe i kulturalne. Wieża jest zrównoważonym, wertykalnym miastem.

Moduł zielony
Zielone elementy budowane są w części mieszkalnej wieży, powyżej wysokości 400 metrów, gdzie warstwa smogu nie dociera. Obejmują gęstą roślinność obfitującą w bioróżnorodność. Nie tylko wzbogacają powietrze w tlen, wspomagając w tworzeniu zrównoważonego mikroklimatu wewnątrz, ale także zapewniają atrakcyjną i zdrową przestrzeń publiczną. Przeszklenia wpuszczają duże ilości światła dziennego wewnątrz wypełniając światłem atrium komina.

Moduł słoneczny
Wieżowiec opiera się na koncepcie działania wieży solarnej. Tego typu budynki przy podstawie połączone są ze szklarniami o dużej powierzchni, których zadaniem jest podgrzewać wlatujące powietrze. W miastach nie ma możliwości uzyskania tak dużej przestrzeni dlatego zaprojektowany został inny system. Zainstalowane heliostaty, czyli kinetyczne zwierciadła, kierują promienie słoneczne do wewnętrznej części komina. Znajdują się one w środkowej części wieży, gdzie wystawione są na maksymalną ekspozycję promieni słonecznych. Skumulowana energia słoneczna podnosi temperaturę i znacząco wspomaga ciąg wewnątrz, powodując pożądany przepływ powietrza w górę. System ten pozbawiony jest drogiego i złożonego sprzętu do wentylacji mechanicznej. Opiera się na zjawisku naturalnym, które wymusza cyrkulację powietrza, a zatem jest bardziej zrównoważony i pomaga w redukcji CO2.

Moduł wlotowy
Zlokalizowany przy podstawie wieżowca wysysa powietrze z poziomu ulicy. Zawiera modułową kinetyczną fasadę, która pomaga zoptymalizować przepływ powietrza reagując na różne kierunki podmuchów wiatru. Moduł ten jest połączony z systemem filtrów. W pierwszej kolejności zbierają one z powietrza cząsteczki TPSi MP10. Następnie jonizator powietrza wytrąca drobniejsze cząsteczki PM 2,5. Opierając się o istniejące badania, taki system umożliwia oczyszczenie powietrza z wydajnością do 80%.

Klaudia Gołaszewska
Architekt, absolwentka I LO w Ełku, studentka Wydziału Architektury na Politechnice Poznańskiej. Odbyła stypendium na zagranicznej uczelni w Leibniz Hannover i Stuttgart Universität w Niemczech. Zdobywczyni wielu nagród i wyróżnień. Pracowała oraz zdobywała doświadczenie w biurach Lahdelma & Mahlamäki, oraz odbyła staż w Chicago w renomowanym biurze Skidmore, Owings & Merrill, biorąc udział w międzynarodowych projektach wysokościowych, które ją zafascynowały i stały się jej pasją. Zainteresowanie do nauk ścisłych i estetyki łączy z architekturą parametryczną i projektowaniem wieżowców.

Marek Grodzicki
Architekt, student ostatniego roku Architektury na Politechnice Poznańskiej. Studiował na zagranicznej uczelni VIA University Collage w Danii oraz Stuttgart Universität w Niemczech. Podczas studiów zdobywał doświadczenie w dużych i uznanych międzynarodowych biurach. Pracował w Genslerze w Londynie, Lahdelma & Mahlam ä ki w Finlandii oraz odbył 8-miesięczny staż w Skidmore, Owings & Merill w Chicago, pracując nad wieżowcami w USA i  Chinach. W przyszłości chce specjalizować się w projektowaniu wysokościowców. Interesuje się nowymi technologiami, motoryzacją, chce postawić stopę na każdym kontynencie.